بررسی تمامی تبدیل‌های USB کابل شارژ

معرفی تبدیل USB کابل شارژ

طی سال­‌های گذشته با پیشرفت تکنولوژی و در نتیجه افزایش تنوع دستگاه‌­های الکترونیکی با کاربردهای مختلف، جای خالی یک استاندارد فراگیر برای ارتباط بین دستگاه‌­های مختلف حس می‌­شد که نتیجه آن معرفی USB بود. این استاندارد با توجه به افزایش روز افزون کاربردها، افزایش سرعت انتقال اطلاعات، افزایش امنیت ارتباطات و افزایش جریان و ولتاژ عبوری (البته صرفا در زمینه شارژ دستگاه‌­های مختلف)، به مرور دچار تغییرات بسیاری شده است که به موارد مهم و کاربردی آن در زمینه حافظه­‌های قابل حمل و انواع کابل شارژ می‌­پردازیم.

انواع کانکتور USB در کابل شارژ

در ابتدا بهتر است با انواع کانکتور یا به عبارتی رابط، سوکت یا فیش­‌های مورد استفاده جهت پشتیبانی از نسخه‌­های مختلف USB آشنا شویم.

USB Type A

شناخته‌­شده­‌ترین نوع درگاه USB که عموماً از همین درگاه به عنوان USB یاد می­‌شود، USB Type A است که از ابتدای معرفی تا کنون همچنان مورد استفاده قرار گرفته و تا قبل از معرفی USB3.0 دچار هیچگونه تغییر فیزیکی نشد. با معرفی این نسخه با توجه به افزایش چند برابری در سرعت و جریان انتقالی، 5 پین جدید به همان فرم قبلی Type A افزوده شد تا علاوه بر موارد مذکور، همچنان قابلیت پشتیبانی از نسخه‌­های قدیمی را نیز حفظ نماید.

Type B و USB Mini

دو نسخه دیگری که صرفا در برخی دستگاه­‌ها مورد استفاده قرار گرفتند و چندان همه­‌گیر نشدند، Type B و USB Mini هستند که نوع اول معمولاً در پرینترها مورد استفاده قرار گرفته و نوع دوم نیز در بسیاری از دستگاه­‌های کوچک مانند دوربین‌­ها، دستگاه­‌های پخش موسیقی و… استفاده می‌­شد که این دو فرم رابط USB با همه­‌گیر شدن نسخه­‌های جدیدتر تا حدود زیادی کنار گذاشته شدند.

Micro-USB

نسخه بعدی که برای مدت طولانی در بسیاری از دستگاه­‌ها از جمله تلفن­‌های همراه (البته به جز محصولات اپل) مورد استفاده قرار گرفت، کابل تبدیل Micro-USB است که معمول­‌ترین نوع آن یعنی USB2.0 در بازار به نام کابل شارژ یا کانکتور اندرویدی نیز شناخته می‌­شود. نوع USB3.0 بزرگتر بوده و در واقع به صورت اضافه شدن یک قسمت جدا به نسخه USB2.0 طراحی شده است تا در مواقع اضطراری با استفاده از کابل USB2.0 نیز بتوان از دستگاه مربوطه، با سرعت انتقال محدود استفاده کرد (این نوع گاهاً با نام USB Micro-B نیز شناخته می‌­شود). البته باید حتماً از میزان جریان مورد نیاز دستگاه مطمئن شد تا دچار آسیب نشود (مخصوصاً در مورد دستگاه­‌های بدون باتری مانند هارد اکسترنال که حتما باید حداقل جریان ذکر شده در راهنمای محصول که معمولاً برای ظرفیت­‌های 1 و 2 ترابایت 1 آمپر است، امری بسیار مهم بوده و باید به محدودیت جریان خروجی پورت USB2.0 و توان انتقالی کابل توجه شود. همچنین در نسخه‌­های قدیمی هاردهای اکسترنال مجهز به رابط USB2.0 معمولاً کابل شارژ با استفاده از دو عدد سوکت اتصال به کامپیوتر برای تامین برق مورد نیاز هارد دیسک تولید می­‌شد که با معرفی USB3.0 محدودیت تامین جریان مذکور مرتفع شده و در نتیجه دیگر نیازی به دو سوکت جهت اتصال به کامپیوتر نمی­‌باشد). همچنین Micro-USB دارای قابلیت پشتیبانی از انواع تکنولوژی­‌های شارژ سریع است که در صورت پشتیبانی، روی جعبه محصول قید می‌­شود.

USB Type-C

نسخه بعدی که در سال­‌های اخیر معرفی شده و با توجه به قابلیت­‌های بسیار و سهولت استفاده، به سرعت در حال فراگیر شدن و گرفتن جایگاه نسخه‌­های قبلی است، کابل تبدیل USB Type-C نامیده می‌­شود. این نسخه دارای جهت اتصال نبوده و با چرخاندن به راحتی داخل پورت قرار می­‌گیرد. دارای اندازه بسیار مناسب نسبت به تعداد زیاد پین­‌های به کار رفته بوده و از همه مهم‌­تر علاوه بر پشتیبانی از تمام استانداردهای فعلی، دارای قابلیت­‌های جدید نیز هست؛ از جمله پشتیبانی از USB3.2 Gen 2×2 که سریع­‌ترین نسخه فعلی مورد استفاده روی دستگاه­‌های نیازمند سرعت بسیار بالا بوده و در آینده با فراگیر شدن USB4.0 نیز از این استاندارد پشتیبانی خواهد کرد. پورت Type-C (تایپ سی) دارای قابلیت جدید انتقال همزمان سیگنال‌­های صوتی و تصویری و تامین برق مورد نیاز دستگاه متصل است که در صورت تعبیه آداپتور یا اتصال به دستگاه دارای قابلیت ارسال سیگنال‌­های صوتی و تصویری، می­‌توان از این کانکتور استفاده نمود. لازم به ذکر است که این سوکت در حالت معمول دارای قابلیت انتقال توان 60 وات به صورت 3 آمپر و 20 ولت بوده و در برخی موارد به صورت کابل با هر دو سر Type-C تا توان 100 وات به صورت 5 آمپر و 20 ولت در دسترس است که آن را برای تامین نیروی مورد نیاز دستگاه‌­های بزرگتری مانند لپتاپ­‌ها و مانیتورها نیز قابل استفاده می­‌نماید. البته طی سال­‌های اخیر با توجه به رقابت در زمینه سریع­‌تر شارژ شدن باتری دستگاه‌­ها مخصوصا تلفن­‌های همراه، در برخی موارد تولیدکنندگان، کابل‌­ها و آداپتورهایی با قابلیت توان­‌های بالاتر را به صورت اختصاصی برای برخی از محصولات خود طراحی می­‌کنند که از همین کانکتور استفاده می­‌نمایند. لازم به ذکر است که طبیعتاً قابلیت‌­های مذکور در تمامی محصولات موجود در بازار وجود نداشته و تولیدکنندگان با توجه به نیازهای مختلف، محصولاتی متفاوت را روانه بازار می‌کنند که در بسیاری از موارد با توجه به عدم نیاز به بسیاری از این قابلیت‌­ها، محصولی محدودتر و البته ارزان‌تر و مطابق با نیاز، طراحی و تولید می­‌شود.

Lightning

علاوه بر انواع کانکتور USB، کانکتورهای دیگری نیز توسط برخی تولیدکنندگان محصولات الکترونیکی برای برقراری ارتباط سیمی مورد استفاده قرار می­‌گیرند؛ شناخته­ شده‌­ترین آن­‌ها که توسط کمپانی اپل مورد استفاده قرار می­‌گیرد، تاندربولت و کابل تبدیل لایتنینگ هستند. لایتنینگ عموماً بر روی محصولات قابل حمل اپل از جمله آیفون استفاده شده و همانند تایپ سی، دو طرفه بوده و با وجود فشارهای اتحادیه اروپا جهت جایگزین نمودن آن با Type-C هنوز کمپانی اپل به طور کامل به این امر تن نداده و همچنان از کابل­‌های لایتنینگ به Type-A برای محصولات قدیمی‌­تر و لایتنینگ به Type-C برای محصولات جدیدتر که از فناوری شارژ سریع PD یا Power Delivery پشتیبانی می­‌کنند، با توان شارژ بالاتر از 10 وات استفاده می‌­کند. پورت تاندربولت نیز قابلیت­‌های بسیار زیادی داشته و علاوه بر سرعت 40 گیگابیتی (که معادل سرعت استاندارد USB4.0 است) می­‌تواند تا میزان 100 وات نیروی مورد نیاز محصولات را تامین نماید. این پورت همانند Type-C قابلیت انتقال تصویر را نیز در صورت پشتیبانی توسط دستگاه‌­های متصل داشته و در نتیجه به صورت یک سر Type-C نیز موجود است.

سرعت انتقال دیتا در انواع کابل شارژ

با پیشرفت روزافزون تکنولوژی و نیاز به سرعت­‌های بالاتر، طی هر نسل سرعت انتقال دیتا افزایش پیدا می­‌کند. لازم به ذکر است که سرعت ارتباط معمولاً با واحد Mbps یا مگابیت بر ثانیه بیان می‌­شود. اما چیزی که در هنگام انتقال فایل‌­ها به انواع حافظه­‌ها مشاهده می­‌کنیم، MBps یا مگابایت بر ثانیه است که از تقسیم مگابیت بر ثانیه بر عدد 8 به دست می­‌آید (چرا که هر بایت معادل 8 بیت است).

USB1.0

USB1.0 که نسل اول این درگاه است، دارای حداکثر سرعت اسمی 1.5 مگابیت بر ثانیه و USB1.1 دارای سرعت 12 مگابیت بر ثانیه است. این دو نسل در حال حاضر تقریباً منسوخ شده و صرفا دستگاه­‌های بسیار قدیمی از این دو نسل استفاده می­‌کنند. البته همچنان بر روی وسایل جانبی که به پهنای باند کمی نیاز دارند از سرعت همین دو نسخه در قالب USB2.0 استفاده می‌­شود. معمولا قسمت پلاستیکی داخل پورت این نسل دارای رنگ سفید است.

USB2.0

USB2.0 که با عناوین Hi-Speed و High-Speed نیز شناخته می­‌شود، دارای سرعت اسمی 480 مگابیت بر ثانیه یا به عبارتی 60 مگابایت بر ثانیه نیز هست. البته همانطور که اشاره شد، سرعت مذکور، حداکثر سرعت اسمی و به عبارتی تئوری بوده و معمولا بسته به پارامترهای مختلف به حداکثر سرعت پایینتری نسبت به این ارقام می‌­توان دست پیدا کرد. مثلا در هنگام کپی فایل حجیم از یک حافظه جانبی با توان دسترسی به حداکثر سرعت USB2.0، بر روی یک هارد دیسک، معمولا حداکثر رقم 30 تا 40 مگابایت بر ثانیه را مشاهده می‌کنیم.

لازم به ذکر است که با وجود گذشت بیش از 20 سال از معرفی USB2.0 با توجه به سادگی و سرعت کافی برای ارتباط بسیاری از دستگاه­‌ها و مخصوصا لوازم جانبی که نیاز به پهنای باند پایین و شدت جریان کمتر از حداکثر توان USB2.0 دارند، همچنان این نسل مورد استفاده قرار گرفته و حتی کابل Type-C بسیاری از تلفن‌های همراه و لوازم جانبی همچنان به USB2.0 محدود شده‌­اند. این نسل از نسل قبلی USB نیز پشتیبانی می­‌کند و معمولاً به رنگ مشکی تولید می­‌شود.

USB3.0

اما همانطور که اشاره شد، با افزایش سرعت انتقال اطلاعات، استاندارد جدیدتری به نام USB3.0 معرفی شد که با توجه به محدودیت­‌های USB2.0 که از 4 پین جهت انتقال دیتا و نیروی لازم دستگاه‌­ها استفاده می­‌کند، 5 پین دیگر نیز جهت افزایش سرعت، جریان و قابلیت‌­ها به USB2.0 اضافه شد تا در عین پشتیبانی از نسخه‌­های قبلی USB، رابطی بسیار سریع‌تر متولد شود که با نام SuperSpeed نیز شناخته می‌­شود و معمولاً کنار پورت با این نسخه عنوان SS مشاهده می‌­شود. همچنین جهت سهولت شناسایی این پورت با سوکت Type-A معمولا به رنگ آبی تولید می­‌شود؛ البته رنگ مورد استفاده به صورت یک استاندارد فراگیر نبوده و برخی تولیدکنندگان از رنگ­‌های دیگر نیز استفاده می‌­کنند. در نوع میکرو USB همانطور که قبلاً اشاره شد، سر این پورت پهن‌­تر و دارای دو بخش در کنار هم بوده و در نوع Type-C صرفا با مشاهده عنوان SS می­‌توان از پشتیبانی نسل سوم مطمئن شد. البته تعداد پین­‌های به کار گرفته شده داخل سوکت Type-C با قابلیت پشتیبانی از نسل سوم معمولاً بیشتر بوده و در نسل دوم تولیدکننده از استفاده‌ی این پین‌­ها صرف نظر می­‌کند. با توجه به عدم سهولت مشاهده شده داخل پورت با توجه به کوچک بودن آن، از تغییر رنگ جهت شناسایی نوع پورت صرف ­نظر شده است.

اما مهم‌­ترین مشخصات که با معرفی نسل سوم تغییر کرد، سرعت انتقال دیتا بود که خود با توجه به نیاز به سرعت بیشتر و امنیت بهتر به مرور زمان در چند نسل با سه سرعت اسمی 5، 10 و 20 گیگابیت بر ثانیه معرفی شد. با توجه به سردرگم ­کننده بودن عناوین ذکر شده بر روی کالاها، قابلیت­‌های عمده­‌ی مواردی که تا به امروز روانه بازار شده­‌اند عنوان می‌شوند.

USB3.0 دارای حداکثر سرعت اسمی 5 گیگابیت بر ثانیه یا به عبارتی 625 مگابایت بر ثانیه بوده و از سیگنال کدگذاری 8B/10B استفاده می­‌کند (که با توجه به عدم نیاز اطلاع مصرف­ کننده از این فاکتور، از پرداختن به توضیح آن صرف­ نظر می­‌کنیم).

• USB3.1 نسل 1 (GEN1) همانند نسل قبلی دارای حداکثر سرعت اسمی 5Gbps بوده و تغییر آن در استفاده از سیگنال کدگذاری 128B/132B است.
• USB3.1 نسل 2 (GEN2) دارای حداکثر سرعت اسمی دو برابر نسل قبل یعنی 10Gbps یا به عبارتی 1250MBps است. این نسل نیز از سیگنال کدگذاری 128B/132B استفاده می‌­کند. این نسل گاهاً با عنوان SuperSpeed+ یا SS+ شناخته شده و در برخی موارد با رنگ پورت Type_A آبی فیروزه‌­ای عرضه می‌­شود.
• USB3.2 نسل 1×1 (USB3.2 Gen1x1) در واقع USB3.0 با همان مشخصات است (5Gbps).
• USB3.2 نسل 2×1 (USB3.2 Gen2x1) در واقع USB3.1 Gen 2 با همان مشخصات است (10Gbps).
• USB3.2 نسل 2×2 (USB3.2 Gen2x2) دارای قابلیت حداکثر سرعت اسمی 20Gbps یا به عبارتی 2500MBps است که با استفاده از سیگنال کدگذاری 128B/132B و از طریق دو لاین ارتباطی Gen2x1 و صرفاً از طریق رابط Type-C می­‌تواند به این سرعت دست پیدا کند (با توجه به محدودیت Type-A با 9 پین در برابر Type-C با 24 پین و قابلیت پشتیبانی از 2 لاین دیتا). در برخی موارد USB3.2 در نسخه Type-A روی مادربورد­ها با رنگ قرمز یا نارنجی عرضه می‌­شود. لازم به ذکر است گاهاً پورتی به رنگ زرد بر روی برخی مادربوردها مشاهده می­‌شود که نشان­ دهنده نسل USB نیست، بلکه این پورت در صورت خاموش بودن کامپیوتر و به شرط اتصال آن به برق، همیشه دارای خروجی ولتاژ است. البته در برخی موارد، تمامی پورت‌­ها با رنگ معمول دارای این قابلیت هستند.

با توجه به عدم استفاده از USB4.0 به طور گسترده از طرف تولیدکنندگان سخت ­افزار در بازار تا زمان نگارش این مقاله، صرفا به اشاره به حداکثر سرعت اسمی در دو نسخه 20Gbps و 40Gbps به صورت پیشفرض و پشتیبانی از تاندربولت 3 بسنده می­‌کنیم.

همچنین رابط تاندربولت شرکت اینتل که قبلا به آن اشاره شد، معمولا بر روی برخی محصولات High End وجود داشته و معمولاً به صورت پورت خروجی Type-C با علامت آذرخش کنار آن قابل شناسایی است. در نتیجه همه خروجی­‌های Type-C از این رابط پشتیبانی نمی­‌کنند و در صورت نیاز باید در زمان خرید به مشخصات محصول دقت نمود. حداکثر سرعت اسمی این رابط در نسخه سوم و چهارم 40Gbps و دارای قابلیت انتقال صوت و تصویر نیز (به شرط پشتیبانی دستگاه‌­های مورد استفاده) هست. این رابط از USB4.0 نیز پشتیبانی می­‌کند.

قابلیت‌­های شارژ

با افزایش ظرفیت باتری محصولات دیجیتال و رقابت برای کاهش مدت ­زمان شارژ شدن مخصوصاً در زمینه تلفن­‌های همراه، لازم است در زمان خرید کابل و شارژر به مشخصات محصول دقت شود. معمولاً در زمینه شارژ، از استانداردهای شدت جریان USB2.0 و USB3.0 پیروی نشده و شاهد جریان و حتی در برخی تکنولوژی­‌های ملقب به شارژ سریع (فست شارژ) شاهد ولتاژ بالاتر و گاهاً متغیر نیز هستیم که در بسیاری از موارد از کانکتور USB2.0 استفاده کرده و صرفاً تفاوت در نوع شارژر و همچنین آلیاژ و تعداد رشته­‌های مورد استفاده در کابل است و بسته به نوع تکنولوژی مورد استفاده از ورودی Type-A و در برخی موارد صرفاً از ورودی Type-C استفاده می­‌شود.

برای مثال جریان اسمی خروجی USB2.0 حدود 500 میلی آمپر ساعت (0.5Ah) و USB3.0 حدود 900 میلی آمپر ساعت (0.9Ah) با ولتاژ ثابت 5 ولت ­باشد، این مقادیر به صورت استاندارد جهت تامین برق مصرفی دستگاه‌­های بدون منبع تغذیه یا باتری جدا تعیین شده (برای مثال فلش مموری، هارد اکسترنال، موس و کیبورد و …) تا در صورت عدم امکان تامین توان مورد نیاز، دستگاه دچار اختلال عملکرد و یا دچار آسیب نشود (مثلاً برای هارد اکسترنال اتصال به پورت USB2.0 و مخصوصاً تلفن همراه یا تلویزیون – مگر در صورت ذکر پشتیبانی از هارد دیسک یا تامین توان خروجی 1Ah کنار پورت تلویزیون – یا استفاده از کابل افزایش طول یا هاب USB مخصوصاً انواع ارزان ­قیمت آن به هیچ وجه پیشنهاد نمی­‌شود، چرا که می­‌تواند باعث آسیب جدی به هارد دیسک و چه بسا از کار افتادن و از دست رفتن کامل یا بخشی از اطلاعات و در صورت نیاز، تحمیل هزینه­‌های گزاف بازیابی اطلاعات در صورت امکان بازیابی شود).

اما در زمینه کابل شارژ، معمولا شاهد توان انتقال جریان­‌های 2 آمپر و حتی بالاتر و همچنین ولتاژهای بالاتر از 5 ولت پیشفرض USB، گاها تا 20 ولت هستیم. همچنین در برخی موارد تولیدکننده قابلیت انتقال دیتا را حذف نموده و کابل صرفا جهت شارژ دستگاه تولید می­‌شود. گاهی نیز صرفاً از یک پین اضافه USB3.0 استفاده شده و پین­‌های دیتای این نسخه استفاده نمی­‌شود.

با توجه به اینکه در این زمینه مسئله مهم و اصلی پارامترهای انتقال نیرو بوده و بحث سرعت انتقال دیتا در اولویت نیست، باید با استانداردهای شارژ موجود در بازار آشنا شویم.

تولیدکنندگان مختلف جهت شارژ سریعتر و افزایش طول عمر باتری دستگاه، چند تکنولوژی را وارد دنیای محصولات دیجیتال کرده‌­اند که معمول­‌ترین آن­‌ها تکنولوژی کوئیک شارژ کوالکام (شناخته شده با عبارت QC) که از برخی تکنولوژی­‌های شارژ سریع تولیدکنندگان دیگر نیز پشتیبانی می­‌کند (برای مثال Adaptive Fast Charge سامسونگ، Mi Fast Charge شیائومی، Boost Master ایسوس و …)، و تکنولوژی پاور دلیوری شرکت کوالکام (با عبارت PD) است.

این دو تکنولوژی از یکدیگر متفاوت بوده و در نسخه­‌های (ورژن­‌های) مختلف از ولتاژها و جریان­‌های مختلفی جهت شارژ استفاده می­‌کنند. هرچند که در نگاه اول تفاوت چندانی بین این دو تکنولوژی دیده نمی‌­شود، اما هر یک دارای قابلیت­‌های خاص خود هستند. برخی محصولات صرفاً از یک تکنولوژی پشتیبانی کرده و نیاز به شارژر با این قابلیت را دارا هستند (برای مثال گوشی­‌های آیفون 8 به بعد صرفاً با استفاده از شارژر PD قابلیت شارژ سریع داشته و با استفاده از شارژری که صرفا از QC پشتیبانی کند با سرعت شارژر ساده شارژ خواهند شد. همچنین کابل مورد استفاده باید به صورت Type-C به لایتنینگ بوده و قابلیت پشتیبانی از PD را داشته باشد). از دیگر خصوصیات کاربردی PD قابلیت شارژ دو طرفه بوده و یک پورت می­‌تواند به طور همزمان به عنوان ورودی و خروجی استفاده شود. از طرفی حداکثر توان اسمی آخرین نسل از PD به 240 وات ساعت رسیده که در مقایسه با QC با حداکثر توان 100 وات برتری دارد. البته تولیدکنندگان مختلف به صورت اختصاصی از توان­‌های بالاتر نیز در محصولات بالا رده خود استفاده می­‌کنند، اما در عموم محصولات بازار از توان­‌های پایین‌تر متناسب با نیاز محصول استفاده می­‌شود.

تکنولوژی‌­های دیگری که از روش­‌های متفاوت (مانند افزایش و کنترل جریان با استفاده از ولتاژ ثابت) و به صورت انحصاری توسط برخی تولیدکنندگان استفاده می­‌شود نیز وجود دارد اما با توجه به سهم کمتر آن‌­ها از بازار از پرداختن به آن خودداری می­‌کنیم. از جمله این تکنولوژی­‌ها می‌­توان به SuperCharge هواوی، SuperVOOC اوپو، Warp وان پلاس و … اشاره نمود.

با توجه به موارد ذکر شده در هنگام خرید کابل و شارژر باید به هماهنگی با کالاهایی که قصد شارژ آن را داریم، از نظر تکنولوژی شارژ مورد استفاده، جریان قابل ارائه و پشتیبانی از شارژ سریع با شدت جریان مورد نیاز، نوع پورت لازم (مثلاً استفاده از خروجی Type-C شارژر برای استفاده از PD)، طول کابل و قابلیت انتقال دیتا توجه نموده و از انتخاب درست خود مطمئن شویم. این مشخصات معمولاً به صورت کامل روی بسته بندی محصول همراه با استانداردهای انحصاری مورد تایید برخی کمپانی­‌ها برای لوازم جانبی ذکر می­‌شود. همچنین برخورداری از ضمانت یک شرکت معتبر علاوه بر اطمینان خاطر در صورت بروز مشکل برای کالا، اصالت و کیفیت کالا را نیز تایید می‌­نماید.

قابلیت انتقال تصویر

قبلاً در مورد پورت Type-C و همچنین رابط ThunderBolt به قابلیت انتقال صدا و تصویر اشاره شد. لازم به ذکر است که برای استفاده از این قابلیت، در ابتدا باید از پشتیبانی خروجی تصویر از طریق این پورت­‌ها و سوکت­‌ها (که در برخی موارد روی لپتاپ یا دسکتاپ تعبیه می‌­شود) و پشتیبانی دریافت سیگنال تصویر و برق مورد نیاز (توسط مانیتور یا تلویزیون) مطمئن شده و سپس اقدام به خرید کابلی کنیم که مجهز به سوکت‌­های متناسب با دستگاه‌­های مورد استفاده و قابلیت انتقال صدا و تصویر و یا برق مورد نیاز با وات مورد نظر باشد، نمود (برخی مانیتورها و تلویزیون­‌ها تصویر، صدا و برق مصرفی خود را از طریق یک کابل تاندربولت تامین می­‌کنند که این کابل می­‌تواند بسته به دستگاه­‌های مورد استفاده دارای ورودی و خروجی Type-C یا تاندربولت باشد).