آیا پدیده ای به نام اعتیاد به گوشی همراه وجود دارد؟تستی برای تشخیص اعتیاد

هیچ کس منکر فایده گوشی های هوشمند نمی شود اما باید این نکته را نیز در نظر بگیریم که بعضا افراط در استفاده از آن ها مشکلاتی نیز به وجود می آورد. برای مثال تلفن های همراه باعث می شوند که ما به افرادی که در کنارمان هستند بی توجه باشیم. آن ها ما را در نیمه های شب از خواب بلند می کنند و در واقع در خوابمان اختلال ایجاد می کنند. وقتی در کنارمان نیستند احساس ناراحتی و نگرانی می کنیم. حال با توجه به بیان فواید و ضررهای گوشی های هوشمند قصد داریم به این سوال پاسخ بدهیم که آیا تعبیری به نام اعتیاد به گوشی هوشمند وجود دارد یا خیر؟ آ یا اصلا مگر می شود انسان به گوشی هوشمندش اعتیاد پیدا کند؟
• اعتیاد به گوشی واقعی است اما کم است.
با توجه به توضیحات دکتر مارک گریفیس، بیش تر مردم به علت عادت از تلفن همراه خود استفاده می کنند و چه بسا زیاد هم استفاده می کنند اما در واقع این موضوع چیزی نیست که ما آن را اعتیاد بنامیم. این امر مانند این است که شما روزانه یک شی ارزشمندی را با خود همراه می کنید و آن را همه جا می برید و هنگامی که آن را فراموش می کنید، احساس بدی به شما دست می دهد. در واقع این نشان دهده اعتیاد نیست.
گوشی های هوشمند در واقع دستگاه های اصلی ارتباطی ما هستند، گاهی آن ها به عنوان اصلی ترین وسیله برای اتصال به اینترنت محسوب می شوند. گاهی آن ها در کارمان به ما کمک و گاهی نیز ما را سرگرم می کنند. به همین خاطر این که احساس می کنیم آن ها در زندگیمان مهم هستند، امری طبیعی است.
اگرچه مردم ممکن است از تلفن های هوشمند زیاد استفاده کنند اما این به معنی اعتیاد نیست بلکه در واقع نیاز روز زندگی است. البته همیشه استثنا وجود دارد. همیشه افرادی هستند که با هر پیشرفت تکنولوژی به مشکل بر می خورند یا به عبارت دیگر تکنولوژی برایشان دردسرهایی را به ارمغان می آورد. خبر خوش این است که وقتی موضوع به گوشی هوشمند میرسد، در واقع آمار اعتیادش کم است. پروفسور گریفیس لیستی حاوی چندین سوال آماده کرده است و بیان کرده است که اگر فردی به شش مورد از سوالات آن پاسخ “بله” بدهد، در واقع علائم اعتیاد در وی تایید می شود. سوالات به شرح زیر است:
• گوشی تلفن مهم ترین چیز در زندگی من است.
• بین من و خانواده/دوستانم بر سر موضوع میزان استفاده من از تلفنم بحث در می گیرد.
• استفاده من از تلفنم اغلب مانع انجام مسائل مهمی که باید انجام بدهم، می شود(مانند کار، تحصیل و..)
• من تقریبا زمان زیادی را نسبت به انجام سایر کارها صرف استفاده از تلفنم می کنم.
• من از تلفنم برای تغییر حالم استفاده می کنم.
• با گذشت زمان، زمان استفاده از تلفن همراهم نیز افزایش یافته است.
• اگر نتوانم از تلفنم استفاده کنم، ناراحت و عصبی می شوم.
• اغلب برای استفاده از تلفنم احساس ضرورت می کنم.
• اگر زمان استفاده از تلفنم را برای مدتی کاهش دهم، و سپس دوباره شروع به استفاده از آن بکنم، دقیقا به انداره بار اول از آن استفاده خواهم کرد.
• در مورد مقدار استفاده از تلفنم به افراد دروغ می گویم.
بسیاری از ما از اینکه از تلفن همراه خود زیاد استفاده می کنیم، نگرانیم و خیلی از ما به تعدادی از سوالات بالا می توانیم پاسخ “بله” بدهیم اما واقعیت این است که افراد کمی از ما معتاد می باشند.
درباره این موضوع نیز باید حرف بزنیم که آیا واقعا این گوشی هوشمند است که به آن اعتیاد داریم و یا چیز دیگری؟! به عبارت دیگر چه طور می شود که اصلا درباره اعتیاد به کامپیوتر و لپ تاپ صحبت نمی کنیم در حالی که هردو آن ها بیش تر قابلیت هایی که یک گوشی هوشمند فراهم می کند را دارند. به گفته پروفسور گریفیس باید یک ارتباط موازی بین گوشی های هوشمند و اینترنت باشد.
طبق اظهارات متخصصین، استفاده بیش از حد ما از تلفن در بیش تر مواقع به جای اینکه اعتیاد محسوب شود، وسواس تلقی می شود. مشکل دیگری که در استفاده از گوشی هوشمند با آن روبه رو هستیم، این است که متاسفانه زمان استفاده از تلفن همراه در بیش تر موارد از دستتمان خارج می شود. به عبارت دیگر به علت اینکه در تمام وضعیت ها و مکان ها، دسترسی کامل به تلفن خود داریم، از این رو این طور می پنداریم که باید اوقات خود را با آن پر نماییم. به همین دلیل میزان استفاده از گوشی در روز افزایش می یابد.
اگر شما جز آن دست از افرادی هستید که بعد از خواندن این متن متوجه شده اید که به گوشی اعتیاد دارید، باید بگوییم که از این موضوع نترسید. چرا که به مرور زمان (البته اگر خود خواسته باشید) می توانید میزان استفاده از گوشی خود را کاهش دهید.
برای شروع ابتدا تمام برنامه هایی که به آن اهمیت می دهید را به مدت یک دقیقه چک کنید. بعد از آن تمام برنامه ها را قطع کنید و به مدت ۱۵ دقیقه گوشی خود را رها کرده و کنار بگذارید. سپس دوباره می توانید گوشی را بردارید. این فرایند را آن قدر تکرار کنید تا به آن عادت کنید. به مرور زمان می توانید زمان را از ۱۵ دقیقه افزایش دهید. در بعضی موارد سعی کنید همراه تلفن خود نخوابید و تا می توانید از آن دوری کنید. برای مثال به جای تلفن همراه می توانید از یک ساعت استفاده کنید.

منبع:http://ibyte.ir